Εξαγγελίες "white elephant" και ακατάσχετο μπούρου-μπούρου

Σε εποχές οικονομικής δυσπραγίας παρατηρείται υπερπροσφορά εξαγγελιών που μένουν μόνο εξαγγελίες. Φιλοξενούνται σωρηδόν και προβάλλονται με «προτιμησιακή» συχνότητα οι ίδιες και οι ίδιες, μέσα από ημερήσιο τύπο και κανάλια, αν και αξιόλογες κάμποσες απ’ αυτές.

Λόγω της δυσπραγίας, δεν τις υιοθετεί σχεδόν κανείς σε επίπεδο πολιτείας εκτός από το επικοινωνιακό μέσο που αναλαμβάνει να τις προβάλλει (για δικούς του λόγους, άλλοτε γνωστούς και άλλοτε όχι), ενώ δυστυχώς πολύ λιγότερο κάνουν την εμφάνισή τους «πραγματικές προθέσεις ή ακόμη και αποφασισμένες προκηρύξεις έργων Περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος και ουσίας για την πόλη». Τις προκηρύξεις που οδηγούν στον σχεδιασμό και την υλοποίηση, τις περιμένει ο επαγγελματίας επιστήμονας μελετητής, ο κατασκευαστής και ο επιχειρηματίας του κέντρου, από μια Πολιτεία που και η ίδια συμπαρασύρεται σε άνοστο χορό «εξαγγελιών», έναν χορό που δεν διαφέρει και πολύ από τον αγώνα δρόμου για τη διαφήμιση του καλύτερου απορρυπαντικού.... Με τη διαφορά ότι εκεί υπάρχει το προϊόν «απορρυπαντικό», ενώ με την «εξαγγελία» δεν υπάρχει πάντα το έργο ούτε και budget… Πυροτεχνήματα λοιπόν της στιγμής που απλά «γεμίζουν σελίδες εντύπων» (σε δουλειά και κουβέντα να βρισκόμαστε) που σχεδόν τα περισσότερα, δεν συνοδεύονται από τεχνικο-οικονομικό σκεπτικό, συντελεστές οικονομικής εφικτότητας, προβλέψεις ανταποδοτικότητας και ολοκληρωμένο «υλοποιήσιμο» περιεχόμενο.

Πρέπει να παραδεχθούμε όλοι μας ότι δεν γίνονται έργα πνοής, δεν γίνονται επενδύσεις περιβαλλοντικού χαρακτήρα στην άρρωστη πόλη, δεν υπάρχει κινητικότητα προς τα εμπρός, δεν υπάρχει ούτε χρήμα ούτε ατμομηχανές που ακούν στο όνομα «ανάπτυξη». Αυτές στέκονται σε χορταριασμένες γραμμές και όλοι καταγίνονται και χάνονται σε ένα ακατάσχετο «μπούρου-μπούρου» που συντηρεί τον μύθο μιας «ανάπτυξης» που δεν εννοεί να μας κάνει νεύμα.... Έχουν όλοι χωθεί στο τρυπάκι της «εφήμερης επικοινωνίας» με προτάσεις του γονάτου για την πόλη και τη χώρα ολόκληρη, διαγκωνιζοντες αλλήλους για μια θέση στον «επικοινωνιακό μύθο» και την όποια προβολή μπορούν να τρυγήσουν...

Γίνεται απίστευτα φανερό πόσο πλέον η κάθε είδηση «επινόηση» έχει μεταλλαχθεί σε επικοινωνιακή φούσκα, χωρίς συνέχεια, χωρίς να ερεθίζει τους υπεύθυνους, χωρίς να γίνεται πιστευτή από τον κόσμο, χωρίς να προκαλεί την όρεξη για στήριξη και συμμετοχή... Στην πρωτεύουσα της χώρας δεν υπάρχει καμία προτεραιότητα επεμβάσεων, όλα κολυμπούν άτακτα σε μια σούπα «κοινωνικής αναταραχής» με τα απεχθή χαρακτηριστικά μίσους, φόβου, εγκατάλειψης και εγκλήματος και όλα διαδραματίζονται μέσα σε ένα «θλιβερό ανασφαλές και επικίνδυνο πολεοτοπίο» χωρίς ίχνος αισθητικής, ανθρωπιάς, ελέγχου, και ελπίδας.... Μια «εκρηκτική σούπα» που την ανακατεύουν μπροστά μας «εξαγγέλλοντας» ενσυνείδητα σχεδόν τα πάντα και όλοι μαζί (υπεύθυνοι, ανεύθυνοι, επικοινωνιολόγοι, επώνυμοι των media, τοπικοί άρχοντες και αρχές), χωρίς να διαφαίνεται τίποτα το «εφικτό άρα πιστευτό», να μην ασχολείται κανένας με το βάθος αλλά περιστασιακά και μόνο με την επιδερμίδα...

Η μετάφραση όλων των εξαγγελιών και «λόγων» στη γλώσσα του οικονομικού προϋπολογισμού, μιλάει σκληρά για την ανάγκη «ρευστού». Εκεί όλοι τα μασάνε, λουφάζουν, ρίχνουν τους τόνους και την υποσχετική τους έκφραση και όλοι μαζί παρέα (ελλείψει ρευστού) καταλήγουμε να «προσδοκούμε» την ανάκαμψη που όμως πρέπει να έρθει αφού ματώσουν οι μισοί...

Προτείνονται εύκολα και «αμελέτητα» μνημειώδη έργα σπανιότητας και κλίμακας «λευκού ελέφαντα» (π.χ. πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου..... των 350 εκατομμυρίων), όταν με τα ίδια και λιγότερα χρήματα μια «εξυγίανση» και «εξάλειψη» των χαρακτηριστικών, του διεθνώς πια γνωστού Αθηναϊκού γκέτο, της πορνείας, των ναρκωτικών, της ζητιανιάς, της βρωμιάς και του φόβου, φαντάζουν εφικτές λύσεις και «οικονομικά ανταποδοτικές»....

Όλα αυτά αφού πρώτα κατανοήσουν όλοι οι εξαγγέλοντες τον "λευκό ελέφαντα", την ανάγκη να περάσουμε σταδιακά σε «ανθρώπινες» αναπλάσεις «μικροτοπίου» ή της «χαμένης γειτονιάς» πόλης, και να δημιουργήσουμε κίνητρα και συνθήκες ποιοτικής ζωής για να ξαναγυρίσουν στα μαγαζιά και τα σπίτια τους επαγγελματίες και κάτοικοι ...

Σύνταξη: Σ.Σεκλιζιώτης

 

Η Εκδήλωση του ΓΠΑ για τους κήπους στο Τατόι, της Πέμπτης 19/05/2011

Θα ήταν παράλειψη να μην γίνει αναφορά στη χθεσινή παρουσίαση για τους
κήπους στο Τατόι από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εργαστήριο Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου υπό την Δ/ρια Δρα Μαρία Παπαφωτίου και τους Συνεργάτες της.

Η προσπάθεια είναι ιδιαίτερα αξιέπαινη. Η μεθοδική συνέχιση μπορεί να αναδείξει
περισσότερα πράγματα για τους κήπους των Ανακτόρων.

Η βάση ιστορικών δεδομένων για να γίνουν οι πρώτες προτάσεις, ήταν πολύ
ενδιαφέρουσα και υπάρχει αρκετό ακόμη υλικό που θα μπορούσε να αντληθεί από πηγές του εσωτερικού και κυρίως του εξωτερικού.

Αναφέρθηκαν πολλά πράγματα στη συζήτηση για το πώς προσεγγίζει κανείς το θέμα ανάδειξης του χώρου «κτήμα Τατοΐου», κομματιαστά ή στο σύνολο των 42.000 στρεμμάτων.

Η δασοπονική προσέγγιση διαφάνηκε να προβάλλει αναγκαία και υποχρεωτική με ισχυρό το στοιχείο του «δασικού τοπίου κτήματος» ως αυτόνομη μεν εξέλιξη και δομή, αλλά και σαν αναπόσπαστο υποσύνολο της Πάρνηθας.

Η επικρατούσα  διεθνής πρακτική πριν την όποια σύνταξη συνοπτικών σχεδίων
master plan ανοικτού χώρου με «προαποτύπωση και προκαθορισμό των χρήσεων και καλύψεων γης» και των διαχειριστικών προγραμμάτων, ξεκινά πάντοτε από το σύνολο του διαθέσιμου χώρου (λαμβάνοντας το «κτήμα» σαν μία ενιαία οντότητα - ζωντανό οργανισμό...) καταγράφοντας και αποτυπώνοντας με τη μέγιστη ακρίβεια, τα δεδομένα γης μέσα σ' αυτό και σε μια περιμετρική αναγνωριστική ζώνη εκτός των ορίων του, με σύγχρονα επιστημονικά εργαλεία (φωτογραμμετρικές & GIS αποτυπώσεις βιοτικών και αβιοτικών στοιχείων, γεωγραφική περιγράμμιση και οριοθέτηση χρήσεων και καλύψεων γης ή με επικαιροποίηση προγενέστερων χαρτών και αποτυπώσεων, δημιουργία βοτανικού αρχείου κατά είδος, την προέλευση, τη φυτοϋγειονομική κατάσταση, ηλικία κλπ, και οριοθέτηση των ευαίσθητων οικότοπων και στοιχείων άμεσης προστασίας... ).

Γίνεται σαφές πάντως ότι θα χρειαστεί πολύ εκτεταμένη πρωτογενής δουλειά, πριν τοποθετηθεί κανείς "περί την οριστική μορφή του κτήματος και των επί μέρους συστατικών και λειτουργιών του"... Ίσως χρειαστεί και περιβαλλοντική Μελέτη πριν προταθούν χρήσεις, αναπλαστούν κήποι, ανακαινιστούν κτίρια και αρχίσει ο χώρος να δέχεται "ανθρώπινο φόρτο".....  Είμαστε μπροστά σε ειδική περίπτωση "forest park management"... και όχι σε "τοπικό ή υπερτοπικό αστικό πάρκο" πανηγυριών και συναυλιών....   

Η εστίαση στην ανάπλαση κήπου, αγροκτημάτων, αμπελιών και τη λειτουργία ελαιοτριβείου και οινοποιείου σαφώς αποτελεί σημαντικό κομμάτι της έρευνας και των προτάσεων αποκατάστασης και δράσεων προτεραιότητας. Το νόημα των προτάσεων αυτών αποδόθηκε άριστα από τους ομιλητές, συμπαρουσιαστές και τους συζητητές.

Η παρουσίαση έδειξε ότι όταν η επιστημονική προσέγγιση διαθέτει πέραν από τη
«γεωπονική» γνώση και τον ενθουσιασμό και επάρκεια πληροφόρησης βάσης (π.χ.
ιστορικά στοιχεία) το αποτέλεσμα μπορεί να αποκτά νόημα και προοπτική για
παραπέρα βελτιώσεις και επέκταση.

Αυτό που επιβάλλεται να συνοδεύει τις όποιες προτάσεις προσχεδίων ερευνητικού χαρακτήρα, είναι η μελέτη (μελέτες) εφαρμογής που θα ορίζουν τις επεμβάσεις στον χώρο κατά προτεραιότητα και φάσεις, με σαφή όμως «Μελετητική Μέθοδο» (π.χ. αντιπροσωπευτικά Design Briefs κατά σημεία, κατά μήκος των διαδρομών, σχέδια λεπτομερειών, κλπ ) και οπωσδήποτε μια σαφή κοστολόγηση των προτάσεων με παράλληλο χρονοδιάγραμμα φάσεων και επεμβάσεων.

Μια εμπεριστατωμένη τεχνικο-οικονομική περιγραφή των επεμβάσεων και των αναγκών με «τρανταχτή» τεκμηρίωση της «αναγκαιότητας να αποκατασταθεί το Τατόι», αποτελούν πάντοτε το καλύτερο εργαλείο στην εξεύρεση πόρων από κρατικές πηγές και χορηγίες.

Κρίνω ότι η προσπάθεια της ομάδας της Καθηγητού του ΓΠΑ Κυρίας Παπαφωτίου, αν και αφορά το κεντρικό αλλά σημαντικό μέρος του κτήματος, αποτελεί ένα πρώτο «επιστημονικό βήμα», που χτίζει όμως βάσεις για μια καλή συνέχεια, αλλά συγχρόνως ενημερώνει και ευαισθητοποιεί.

Δρ Σταμάτης Σεκλιζιώτης

Γεωπόνος ΑΠΘ – Αρχιτέκτων Τοπίου (PhD, Birmingham UK)

Πρόεδρος του Δ.Σ. «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Παρερμηνείες των Θέσεων των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» που εκφράστηκαν στο Δελτίο Τύπου της 19^ης Μαΐου 2011 για το κτήμα Τατοϊου

Αγαπητοί φίλοι των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Με αφορμή (ευτυχώς περιορισμένων) κρουσμάτων παρερμηνείας των θέσεών μας για τα δρώμενα και τους χειρισμούς γύρω από το κτήμα Τατοϊου, επιτρέψτε μας να διευκρινίσουμε τα παρακάτω.

1.      Δεν χρειάζεται να δημιουργούνται θέματα από το μηδέν

2.      Κάποιοι πιθανώς να ενοχλούνται από τις θέσεις μας & είναι αναμενόμενο γιατί η δική μας οπτική γωνία δημοσιοποιείται και ακούγεται για πρώτη φορά και μάλιστα με διαφορετική αντίληψη για το θέμα, την «ολιστική» θεώρηση του τοπίου όπως εμείς την αποκαλούμε (the holistic landscape approach)

3.      Οι «ΓΕΩΠΟΝΟΙ» οι «ΔΑΣΟΛΟΓΟΙ» οι «ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΤΟΠΙΟΥ» και τα Μέλη των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» στο μέτρο που τους επιτρέπει η επιστημονική τους Ιδιότητα και το καταστατικό της Εταίρας, έχουν υποχρέωση να εκφράζονται με σαφήνεια, ελεύθερα, αδέσμευτα και επιστημονικά όπως όλες οι άλλες Εταιρίες και Οργανώσεις, όταν μάλιστα πρόκειται για κτηματική περιουσία του Δημοσίου με ιδιαίτερα ιστορικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά.

4.      Το μηνύματα που προσπαθούμε να περάσουμε είναι τεχνικά και επιστημονικά κατά το δυνατόν εύπεπτα χωρίς δεν απαιτούμε να γίνονται το ίδιο καταληπτά από όλους τους αναγνώστες που μας παρακολουθούν.

5.      Με τη δέουσα προσοχή στην ανάγνωση θα διαπιστώσετε ότι ο σκοπός μας δεν ήταν να επιτεθούμε ή να απαξιώσουμε κανέναν. Αντίθετα, μας είναι όλοι σεβαστοί και κυρίως «χρήσιμοι» έως «πολύτιμοι». Όσοι επιδεικνύουν ενόχληση μάλλον μας παρεξηγούν βάναυσα και το κάνουν γιατί πιθανόν να επιθυμούν να μην υπάρχει διαφορετική από αυτούς άποψη και «προσέγγιση».

6.      Δεν υπάρχει λόγος να κρινόμαστε με καχυποψία. Το ενδιαφέρον μας είναι ειλικρινές και δεν μονοπωλούμε την ειλικρίνεια. Κρίνετέ μας με κριτήρια ουσίας

7.      Ας μην μπλέκουμε την προσωπική μας άποψη, τις θέσεις μας, τις αντιλήψεις μας για το κτήμα και τα όποια βιώματά μας, με την επιστημονική άποψη που έχουν κάποιοι που επιλέγουν να εκφράζονται ελεύθερα ακόμη και εάν δεν συμφωνούμε μαζί τους.

8.      Σαφώς, ανάμεσα στους αποδέκτες περιλαμβάνονται και εκείνοι που αντιλαμβάνονται το «Τατόι» ερασιτεχνικά με «εκδρομική» νοοτροπία ή σαν «περιβόητο» προορισμό μελών «περιηγητικής» λέσχης, χωρίς να έχουν ιδέα από Δάσος, Τοπίο, Περιβαλλοντικό σχεδιασμό ακόμη και για την Οικολογία στην επιστημονική και όχι την «επικοινωνιακή» της διάσταση. Εννοούμε όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την υπερφόρτωση του χώρου με κινδύνους, την εγκατάλειψη, τη ρύπανση, τις ανέλεγκτες περιηγήσεις και τη χρήση του τοπίου σαν άτυπο υπερτοπικό πάρκο παρατουρισμού, με νοοτροπία και στόχο την ενεργό αναψυχή χωρίς όρους και κανόνες.   

9.      Οι «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» δεν είμαστε κλειστό club, είμαστε απίστευτα «απλοί» και ανοικτοί "επιστήμονες" χωρίς σύνδρομα μονοπώλησης ή ολιγοπώλησης της γνώσης (αρκεί να μιλάμε για τα γνωστικά αντικείμενα τα οποία προωθούμε και να μην παρασυρόμαστε σε αλλότριες συζητήσεις και ερμηνείες)

10.   Για να ηρεμήσουν οι επικριτές των θέσεων μας, σας διαβεβαιώνω ότι οποιοσδήποτε, μελετά, σχεδιάζει, ερευνά, κατασκευάζει και μετά κάθεται και γράφει και εκφράζεται για το Τοπίο είναι ο πιο κοντινός μας φίλος…(εννοώ όλους αυτούς που σπούδασαν το τοπίο και ζουν από το τοπίο)

11.  Οποιοσδήποτε επίσης θυσιάζει προσωπικό χρόνο και συνεισφέρει με ευαισθησία για το Τατόι και όχι μόνο, αλλά μέσα από επιστημονικά επιχειρήματα και προσγειωμένη σκέψη χωρίς αποκλεισμούς όλων των άλλων που εκφράζονται και δρουν για τον ίδιο σκοπό, επίσης είναι πολύ κοντινός δικός μας φίλος…. 

Δρ Σταμάτης Σεκλιζιώτης

Γεωπόνος ΑΠΘ – Αρχιτέκτων Τοπίου (PhD, Birmingham UK)

Πρόεδρος του Δ.Σ. «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Σωτηρία και ανάδειξη του κτήματος Τατοΐου. Ώρα για διεπιστημονική παρέμβαση και δράση.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: Σωτηρία και ανάδειξη του κτήματος Τατοΐου. Ώρα για διεπιστημονική παρέμβαση και δράση.

Το Διοικητικό Συμβούλιο τα Μέλη και οι Ομάδες εργασίας της Επιστημονικής Εταιρίας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» που δραστηριοποιούνται επιστημονικά και επαγγελματικά σε θέματα Σχεδιασμού, Διαχείρισης και Αποκατάστασης του Τοπίου αλλά και Προστασίας των κινδυνευόντων Οικοσυστημάτων και της Βιοποικιλότητας, αισθάνονται την ανάγκη και την υποχρέωση να τοποθετηθούν στο θέμα της σωτηρίας και ανάδειξης του κτήματος Τατοΐου.

Με την ευκαιρία της έκτασης που παίρνει το θέμα τελευταία, αλλά και το ειδικό ενδιαφέρον που αποκτά το κτήμα στο πλαίσιο προσεχών προτάσεων και παρεμβάσεων ευθύνης και συναρμοδιότητας του Φορέα Διαχείρισης, του Δασαρχείου Πάρνηθας και του ΥΠΕΚΑ (Natura 2000), οι «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» αποφάσισαν να συστήσουν:  

«Ειδική Επιστημονική Ομάδα για τη Διάσωση και Ανάδειξη του Κτήματος Τατοϊου».

Τα πρώτα Μέλη πρωτοβουλίας της ομάδας που είναι και Μέλη των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» συμβουλεύουν και συναινούν για κάθε εγχείρημα επιστημονικής αξιολόγησης και προβολής των επί μέρους ποιοτήτων του κτήματος αλλά και στο σύνολο, με σκοπό την ανάδειξη και αξιοποίησή του στο μέτρο που επιτρέπουν η σύνθεση και οι υποδομές του. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από μεθόδους και τεχνικές που υιοθετούνται και υπαγορεύονται από τη διεθνή πρακτική των Επιστημών της Δασοπονίας, της Γεωπονίας, της Αρχιτεκτονικής του Τοπίου, του Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού και της Διαχείρισης των Οικοσυστημάτων σε συνεργασία με το σύγχρονο Αρχιτεκτονικό Real Estate και τις αναπτυξιακές προοπτικές και πρακτικές που εμπεριέχονται σ’ αυτό, σε όφελος του κτήματος και των πολιτών.

Οι στόχοι και οι θέσεις του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ), από στόματος του Προέδρου του, «….να διερευνηθούν οι δυνατότητες και οι όροι αξιοποίησης του κύριου κορμού του πρώην βασιλικού κτήματος Δεκελείας (Τατοΐου) ώστε να μετατραπεί σε πολιτιστικό πάρκο, στο οποίο θα συνυπάρχουν αρμονικά το φυσικό περιβάλλον και η ιστορία, ώστε να εκτιμηθούν και τα έσοδα που θα μπορούσε να κάνει το κτήμα οικονομικά βιώσιμο», σαν γενικό σκεπτικό μας βρίσκει αρχικά σύμφωνους, κάτω από προϋποθέσεις.

Παραθέτουμε και προβάλλουμε την άποψη της Εταιρίας μας ότι η «βιωσιμότητα, άρα η οικονομικότητα του εγχειρήματος εξαρτώνται αποκλειστικά από μια ολιστική προσέγγιση των στόχων με συνοδευτικά μέτρα προστασίας του δασικού τοπίου» κρίνοντας ότι οι όποιες βεβιασμένες και αποσπασματικές επεμβάσεις στο κτήμα «σημειακές και κατά περίπτωση» οι οποίες δεν θα βασίζονται σε έναν γενικό σχεδιασμό Αρχιτεκτονικής του Τοπίου (Landscape master plan) για τo σύνολο των 42.000 στρεμμάτων, δεν θα συνεισφέρουν αποφασιστικά και ανταποδοτικά στον τελικό σκοπό αναβάθμισης του κτήματος και της αναγκαίας διατήρησης ενός συμπαγούς οικοσυστήματος, αλλά αντίθετα θα προκαλέσουν την κατάτμηση και διασπορά ασύνδετων μεταξύ τους χρήσεων γης, δράσεων και λειτουργιών. 

 

Ένα master plan αρχιτεκτονικής του τοπίου για το «Τατόι» καλείται να θέσει τις βάσεις μιας αναπτυξιακού χαρακτήρα εξέλιξης του κτήματος με τη μορφή ενός «περιβαλλοντικού επενδυτικού σχεδίου» και το οποίο:  

·        Χωροθετεί συμβατές μεταξύ τους λειτουργίες και δράσεις.

·        Καταγράφει και ταξινομεί στοιχεία οικολογικής και αισθητικής αξίας του τοπίου με τη βοήθεια σχετικών κλειδών (τυπολογία τοπίου).

·        Προτείνει επεμβάσεις βοτανικού εμπλουτισμού, προστασίας & ανάδειξης των συστατικών του χώρου και των κυριότερων σημείων αναφοράς (κήπους, προκήπια διατηρητέων κτιρίων, στατικά στοιχεία, υδάτινες επιφάνειες, βοτανικές συνθέσεις με διατήρηση ή αύξηση του αριθμού και του ποσοστού μίξης δασοπονικών ειδών αυτόχθονων και ξενικών, κλπ).

·        Προβαίνει σε σαφή οριοθέτηση χρήσεων και καλύψεων γης και σε επισήμανση οπτικών διαδρόμων, έγκλειστων και περίκλειστων στοιχείων, θέες, πανοράματα και vistas.

·        Χαράσσει και οργανώνει ανεξάρτητα και διακριτά δίκτυα μονοπατιών και  συνδεσμολογίας (οχημάτων, πεζών, ποδηλασίας, ιππασίας, προσεγγίσεων άμεσης ανάγκης) μεταξύ χωρικών υποδιαιρέσεων και βασικών λειτουργιών με «απόληξη και αρχή» τα διατηρητέα στοιχεία ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και μεταξύ υποδομών φύλαξης, πυροπροστασίας και υπηρεσιών διαχείρισης του κτήματος

·        Σχεδιάζει, προβάλλει και προωθεί ευκαιρίες παθητικής και ενεργού αναψυχής, δασοτουρισμού, δημιουργίας και συντήρησης αγροκηπίων και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για επισκέπτες και φίλους οι οποίοι αναζητούν μια συχνότερη ενεργή παρουσία

·        Όλα αυτά στα πλαίσια ενός κανονισμού λειτουργίας του κτήματος στα πρότυπα των «οικολογικών πάρκων» (π.χ. βρετανικού τύπου ιστορικών estates) με αυστηρή τη διατήρηση του «συνολικού» χαρακτήρα του κτήματος και αποκλεισμό κάθε είδους αποσπασματικής παρέμβασης κηποτεχνικού, αρχιτεκτονικού, δασοτεχνικού και πολιτιστικού περιεχομένου που δεν συνάδει με τη συνολική εικόνα, το αυθεντικό περιεχόμενο και τον κοινωνικό προορισμό του χώρου 

Για την πληρότητα του σχεδιασμού, ένα Master Plan Τοπίου (κατά το χρηστότερο «τοπιοδομία») επιβάλλεται να συνοδευτεί και από ένα Ολοκληρωμένο Διαχειριστικό Σχέδιο δάσους (ΟΔΣ). Ένα πλήρες ΟΔΣ, πέρα από το κλασσικό διαχειριστικό πρόγραμμα και το συνοδευτικό χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του:

• Αποτυπώνει τον φυσικό πλούτο, τους φυσικούς οικότοπους, τα αβιοτικά στοιχεία και τις επί μέρους χρήσεις και καλύψεις γης με τα ιδιαιτέρως πολύτιμα και μοναδικά για την Αττική περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά.
•  Περιλαμβάνει και Σχέδια Παρακολούθησης (ΣΠ) των ειδών χλωρίδας, πανίδας και τύπων οικοτόπων (Δάση, Θαμνώνες, Δασικές συστάδες & Φρυγανότοπους), συνήθως με ισχύ 10ετίας. 
• Προσφέρει πληρέστερη αξιοποίηση των στοιχείων φυσικής κληρονομιάς του δάσους στα πλαίσια προσφοράς αναβαθμισμένων υπηρεσιών που υπαγορεύονται από τη δασοπονική επιστήμη 
• Αξιολογεί τον δασικό βοτανικό πληθυσμό και ορίζει τα μνημεία της φύσης 
• Συμπράττει με τους συναρμόδιους φορείς και προλαμβάνει καταστάσεις και ενέργειες που πιθανώς να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του κτήματος (προληπτικά μέτρα)

 

Στο πλαίσιο των σύντομων αυτών σκέψεων οι οποίες δεν παρεκκλίνουν από τη διεθνή ορθή πρακτική ούτε αποσκοπούν στο να την υποκαταστήσουν, οι «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»  συγκλίνουμε και προθυμοποιούμαστε να συμβάλλουμε σε κάθε εποικοδομητική ιδέα για μια «επιστημονική» προσέγγιση στη διάσωση του κτήματος Τατοϊου, με σοβαρότητα, γνώση, καινοτομίες και πλήρη συνείδηση της πολιτιστικής, οικολογικής και ιστορικής σημαντικότητας του χώρου αλλά και του οικονομικού οφέλους που συνεπάγονται η ορθολογική ανάδειξη και διαχείριση.

Σαν επιστημονική εταιρία, δεν είμαστε σε θέση να συνηγορήσουμε ή να συμφωνήσουμε με περιστασιακές, έντονα επικοινωνιακές, ερασιτεχνικές, χομπίστικες και αποπροσανατολιστικές, σίγουρα μη επιστημονικές προσπάθειες ομάδων, ή ακόμη και ατόμων, που προωθούν μια διαφορετική αντίληψη για το «Τατόι» περιορίζοντας το ζήτημα μόνο σε θέματα ιστορικοπολιτικού μουσειακού χαρακτήρα, επιλεκτικών φυτοκομικών επεμβάσεων και αναπλάσεων βιτρίνας, βλέποντας τον χώρο σαν υπερτοπικό πάρκο μαζικής αναψυχής ή εύκολο σημειακό προορισμό εκδρομών και περιηγήσεων, ανεξάρτητα του βαθμού ανοχής ανθρώπινων δραστηριοτήτων και διάρκειας της παρουσίας. Δυστυχώς, χωρίς να θίγεται το θέμα της άμεσης ανάγκης για «επείγουσα και συστηματική διαχείριση» του κτήματος και σε όλη του την έκταση, ώστε να ανακοπεί και η όποια περιβαλλοντική υποβάθμιση και αλλοίωση, μέχρι να υλοποιηθούν οι στόχοι της Πολιτείας.

Αντίθετα, είμαστε πρόθυμοι να συμβάλλουμε με το εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό που διαθέτουμε μαζί με τις εμπειρίες μας και να υποβοηθήσουμε το έργο των φορέων που εμπλέκονται στη σημαντική αυτή υπόθεση.

Καλούμε τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ) και τον Φορέα Διαχείρισης να υιοθετήσουν μια πολιτική «διεπιστημονικής προσέγγισης» που προτείνουμε οι «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» προς την κατεύθυνση διάσωσης του κτήματος, το οποίο από τη φύση του αποτελεί πεδίο δράσης πολλαπλών επιστημών και τεχνών.

Με τιμή

Η Επιστημονική Ομάδα: 

Δρ Σταμάτης Λ. Σεκλιζιώτης                                                                            

Γεωπόνος ΑΠΘ – Αρχιτέκτων Τοπίου (MPhil, PhD, Birmingham, UK)            

Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Δρ Κωνσταντίνος Κασσιός,                                                                  

Δασολόγος ΑΠΘ – Αρχιτέκτων Τοπίου, Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ, (MSc, PhD, University of Madison, Wisconsin USA), Μέλος των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Δρ Γεώργιος Καρέτσος,                                                             

Δασολόγος ΑΠΘ - Ερευνητής,  Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών (ΕΘ.Ι.ΑΓΕ), Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Σταυρούλα Κατσογιάννη,                                                                                       

Γεωπόνος ΓΠΑ – Αρχιτέκτων Τοπίου, Ιδρυτικό Μέλος των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»  

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Επιστημονική Εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα  «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»  σας προσκαλούν στην ομαδική έκθεση φωτογραφίας που οργανώνει η ομάδα πολιτιστικών υποθέσεων της εταιρίας, με θέμα:

ΠΕΡΙ ΑΕΡΟΣ, ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ

Σε ένα οδοιπορικό σε τόπους σαν αυτούς που  συναντήσαμε, που σταθήκαμε ή προσπεράσαμε, θέλαμε να σας καλέσουμε συνταξιδιώτες.

Μέσα στον νερό, ψηλά στον αέρα, πάνω στη γη να οδηγηθούμε από τις εικόνες σε κουβέντες, σκέψεις, θύμησες.

Οι φωτογραφίες σαν κομμάτια ενός παζλ προσπαθούν να   κουμπώσουν θάλασσες με ποτάμια, δέντρα με δάση, νησιά με στεριές και τα καταφέρνουν.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το βράδυ της Κυριακής 8 Μαΐου,

ώρα 9.00 μ.μ. στο Σινέ Μικρόκοσμος (Συγγρού 106 – στάση μετρό Φιξ).

Ελάτε να ταξιδέψουμε σε υγρούς τόπους, με εικόνες, λόγια, μουσικές και καλή διάθεση.

Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά:

Βαλλή Μαρίνα, Βαρδακαστάνης Νίκος, Γερονίκος Δημήτρης, Ζινδριλής Γιάννης, Καπάνταης Μανώλης, Καρέτσος Γιώργος, Κατσογιάννη Σταυρούλα, Κατσουλάκος Λευτέρης, Παλατσίδης Γιάννης, Σεκλιζιώτης Λάμπρος, Χατζηαθανασιάδου Νανά.

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ...!!!!!

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ..... !!!!!
Το Διοικητικό Συμβούλιο των «ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» και οι Διαχειριστές της σελίδας facebook αλλά και του blog που πρόσφατα έχει αναρτήσει η Επιστημονική μας Εταιρία και το οποίο βρίσκεται σε συνεχώς εξελισσόμενη ανάπτυξη και εμπλουτισμό (http://worldagronomists.blogspot.com/), ευχαριστούν όλους τους φίλους της σελίδας για την προτίμηση, τη συμμετοχή και τις παρεμβάσεις τους.

Διαδώστε την ύπαρξη μας, τους στόχους μας, τη δραστηριότητά μας και κυρίως την ανοικτή μας πόρτα για όλες τις ηλικίες, ιδέες, βαθμίδα εκπαίδευσης, τομέα εκπαίδευσης, επαγγελματικές δραστηριότητες, πολιτικές θέσεις, φύλο, εθνικότητες, θρησκεύματα, καταγωγή, χρώμα και τόπους διαμονής και δράσης.

Ευχαριστούμε που η αθρόα σας προσέλευση μας κάνει ολοένα και περισσότερους. Φροντίστε να συμμετέχετε δυναμικότερα και μη διστάζετε μπροστά στην έμπρακτη παρουσία και στην ευκαιρία να γίνετε ενεργά Μέλη της Εταιρίας μας και των ομάδων Εργασίας.

Όλοι έχουμε κάτι να πούμε, να συνεισφέρουμε και να προστατέψουμε, πρωταρχικά και κύρια γύρω απ’αυτά που λίγο ή πολύ όλοι αγαπούμε το ίδιο καλά και δυνατά, τη Γεωργία, την Ύπαιθρο, το Τοπίο, Το Περιβάλλον και την υγιεινή Διατροφή, σαφώς και αδιακρίτως μαζί με όλους εκείνους που ξέρουν πως να τα υπηρετούν και πως να τα διαφυλάσσουν σαν πολύτιμα κοινωνικά & υλικά αγαθά επιβίωσης.

Όλα αυτά, μέσα σε ένα επικίνδυνα στρεβλό, αποπνικτικό και καταθλιπτικό οικονομικό περιβάλλον που εξακολουθεί να συμπιέζει και να συμπιέζεται, αλλά και να υποδέχεται ακόμα επιθετικότερες τάσεις κυριαρχίας και ελέγχου από κέντρα αμφίβολων προθέσεων, πολυτεμαχισμού και αλλοτρίωσης του Επιστημονικού και του Πνευματικού Κόσμου σε όφελος της αγραμματοσύνης, των μειοψηφιών μιας Γυάλινης ψευτογκλαμουριάς και βλακείας «επωνύμων», της Απονεύρωσης και ενός Βάρβαρου Διασκορπισμού των παραγωγικών επιστημονικών δυνάμεων ερημώνοντας τις Πόλεις, τη Γή και τα Χωριά με μια πρωτοφανή μανία.

Η πολύχρονη εγκληματική εκδίωξη των υγιών μαζών της παραγωγής και της επιστήμης, του πολιτισμού και της ελπιδοφόρας σκέψης, αδειάζει και παραχωρεί γόνιμο έδαφος για παρασιτισμό και ανεργία, αλλά και για ασύδοτη προβολή ψευδοχρωματικών πρότυπων μιάς αδρανούς ζωής, με πρωταγωνιστές την ημιμάθεια, τον αποπροσανατολισμό, την αποβλάκωση και τη χαλάρωση μέσα απο έναν ψεύτικο, αντιπαραγωγικό και καλοπληρωμένο κόσμο ενός κακού θεάματος καλά εκπαιδευμένου να πουλάει, να ξεπουλιέται και να ξεπουλάει…

Η επιστημονική κοινότητα ασφυκτιά, δεν ακούγεται, υποκαθίσταται και παραπέμπεται στο περιθώριο ή σε μακρινές χώρες, άρα έχει την υποχρέωση και τον πρώτο λόγο στο να αντισταθεί, να προλάβει, να συμβουλέψει, να βάλει το δικό της χέρι.

Επιτέλους η ελπίδα και όσοι αντέχουν ακόμα να την πιστεύουν, πρέπει κάποτε να τραβήξει όλα τα βλέμματα επάνω της….

 

H Σωτηρία της Ψυχής

H Σωτηρία της Ψυχής

Της Σταυρούλας Κατσογιάννη

Γεωπόνου (ΓΠΑ) - Αρχιτέκτονα τοπίου

Ο Θεραπευτικός κήπος μπορεί να είναι ένα ήρεμο  τοπίο  που  αποπνέει ασφάλεια, σιγουριά και γαλήνη, που προσφέρει καταφύγιο, δημιουργική ενασχόληση,  παρατήρηση, που βάζει τον ίδιο τον ασθενή να συμβιώσει, να ανακαλύψει  ή να απελευθερώσει  την δυναμική του φυσικού περιβάλλοντος.

 Η έννοια των θεραπευτικών κήπων δεν είναι καινούργια, είναι γνωστή εδώ και 1000 χρόνια, επανέρχεται όμως σήμερα ξανά, πρώτα από όλα από τους ίδιους τους ειδικούς στην υγεία γιατί είναι ξεκάθαρο πια ότι η συμβολή τους στην ίαση είναι καθοριστική. Τα τελευταία χρόνια η προτεραιότητα στην προληπτική ιατρική αλλά και  η συνειδητοποίηση ότι η ψυχολογική και συναισθηματική υγεία  βοηθάει στην αντιμετώπιση των ασθενειών αλλάζει τα δεδομένα και την λογική σχεδιασμού των νοσοκομείων.

Από τους κήπους των μοναστηριών του Μεσαίωνα  που προσέφεραν  ευχαρίστηση και ευφορία στην ψυχή των ασθενών περάσαμε στο 17ο και 18ο αιώνα ‘όπου ο εξωτερικός περιβάλλων χώρος κρίθηκε εκ νέου ότι ήταν αναγκαίος για την θεραπεία του ασθενούς, και στην  Ευρώπη και την Αμερική το 19ο αιώνα όπου τα  νοσοκομεία περιβάλλονται από κήπους και φυτά που αποτελούσαν σημεία αναφοράς.   Στην Αθήνα στο νοσοκομείο Σωτηρία  ως  το 1908 φυτεύονται 7500 πεύκα και ευκάλυπτοι μέσα στον γυμνό κήπο του για να δημιουργήσουν ασπίδα προστασίας για τους φυματικούς ασθενείς, ενώ το 1936 στους ανθισμένους κήπους του Νοσοκομείου, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών,  δίνει κονσέρτα  μπροστά σε ένα πολυπληθές και ενθουσιώδες ακροατήριο.

Τον 20ο αιώνα  οι  σημαντικές πρόοδοι στην ιατρική επιστήμη  μετέτρεψαν τα νοσοκομεία σε πολυόροφα συγκροτήματα με αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση των ελεύθερων χώρων που τα περιέβαλαν.  Δόθηκε προτεραιότητα στην  θεραπεία των ασθενών με φαρμακευτικές αγωγές, ξεκόβοντας τους από τις ευεργετικές επιδράσεις που μπορεί να έχει πάνω τους τη δεδομένη στιγμή, το φυσικό περιβάλλον. Δημιουργείται έτσι μια αγχωτική ψυχολογία,  αταίριαστη  στις  συναισθηματικές ανάγκες των ασθενών, των οικογενειών τους, ακόμη και του προσωπικού υγειονομικής περίθαλψης.

Έρευνες που έχουν ολοκληρωθεί αλλά και νέες που διεξάγονται σήμερα, έχουν δείξει ότι η ενασχόληση με τη φύση, μία όμορφη θέα από το παράθυρο, το περπάτημα, η χαλάρωση,  η επαφή με το περιβάλλον, το άρωμα των λουλουδιών, οι ήχοι της φύσης βελτιώνουν την υγεία μειώνουν το άγχος και επιταχύνουν την ανάρρωση.

Η σύγχρονη αρχιτεκτονική μοιάζει να επανεξετάζει όλες τις βασικές αντιλήψεις περί υγείας και ίασης σε σχέση με το σχεδιασμό και τη διαμόρφωση του ευρύτερου περιβάλλοντος του ασθενή που νοσεί. Το νοσοκομείο, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως ένας απλά πολυσύνθετος λειτουργικός χώρος, αλλά και ως χώρος με δυνατότητα παροχής ψυχοθεραπευτικών υπηρεσιών. 

Η μελέτη του περιβάλλοντος χώρου ενός νοσηλευτικού ιδρύματος  δεν μπορεί να  στηρίζεται εξ΄ολοκλήρου στις ίδιες  αρχές γιατί κάθε φορά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες των ασθενών. Παράδειγμα για τους ψυχιατρικούς ασθενείς το περιβάλλον επιβάλλεται να είναι γαλήνιο, μη κλειστοφοβικό, χωρίς έντονα σχέδια, πολύ σκούρα υλικά ή παράξενα αντικείμενα που μπορεί να τα εκλάβουν ως απειλητικά στοιχεία.

Δύσκολη και πολύπλευρη η μελέτη ενός θεραπευτικού κήπου που η προσέγγιση του και οι αρχές σχεδιασμού του ορίζονται από διαφορετικές  ειδικότητες ανθρώπων. Σε αυτό ακριβώς το λόγο οφείλονται οι επιτυχημένες προτάσεις της ομάδας των θεραπευτικών κήπων, των γεωπόνων του κόσμου, η οποία απαρτίζεται από επιστήμονες γεωπόνους, αρχιτέκτονες, αρχιτέκτονες τοπίου, κοινωνικούς λειτουργούς. Συγκεκριμένα την ομάδα απαρτίζουν οι Σταμάτης Σεκλιζιώτης, Άρης Στρατάκος, Κατσογιάννη Σταυρούλα, Λάμπρος Σεκλιζιώτης, Ματίνα Σπυράτου, Χρύσα Παπαγιώτα, Λευτέρης Κατσουλάκος.

 Εκτός από τη δημιουργία των Θεραπευτικών κήπων οι Γεωπόνοι του Κόσμου πιστεύουν ότι πρέπει να δοθεί   ιδιαίτερο βάρος στην εκπαίδευση, στη συμμετοχή στην εργασία αλλά και τη διαχείριση των χώρων αυτών, καθώς αποτελεί και τη μόνη διέξοδο για να είναι βιώσιμες οι επεμβάσεις που προτείνονται σε βάθος χρόνου, αφού πέρα από την κατασκευή και τη  διαμόρφωση του χώρου, η συμμετοχή των εξυπηρετούμενων στη διαχείριση θα είναι πολύ σημαντική.  

Οι σχεδιαστικές Προσεγγίσεις  εκτός από την ανάπλαση  των περιβάλλοντων  χώρων και την αναβάθμιση της αισθητικής τους, εμπεριέχουν  προτάσεις με οικονομικό ενδιαφέρον, προτάσεις περιβαλλοντικού χαρακτήρα, προτάσεις βελτίωσης και διασφάλισης της λειτουργικότητας, προτάσεις διαχείρισης με στόχο να δημιουργηθεί ένα τοπίο που  θα ανακουφίζει, θα ηρεμεί, θα ασκεί,  θα αναπτερώνει το ηθικό, θα επιμορφώνει και θα προσφέρει ψυχική ανάταση στους νοσηλευόμενους, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες.

Επίσης θα πρέπει να αποτελεί πηγή πολλαπλών ερεθισμάτων για συμμετοχή, να προκαλεί το ενδιαφέρον, να ενισχύει τη γνώση, την επαφή με το φυσικό περιβάλλον και τις καλλιέργειες που θα πλαισιώσουν τους κήπους, και παράλληλα να δίνει ευκαιρίες κοινωνικοποίησης καθώς θα μπορούν στους χώρους αυτούς να συνυπάρχουν και να αλληλεπιδρούν με άλλα μέλη της κοινωνίας.

Μέρες δύσκολες αυτές που ζούμε αναμφίβολα, που μπορεί εύκολα να οδηγήσουν στην απαξίωση και τη μιζέρια. Οι Γεωπόνοι του Κόσμου ευαισθητοποιούνται και αγωνίζονται προσφέροντας επιστημονικό έργο πιστεύοντας πως τώρα όσο ποτέ άλλοτε δεν πρέπει να αφεθούν στη μοίρα τους οι υπαίθριοι χώροι των νοσηλευτικών ιδρυμάτων που μπορούν να προσφέρουν όχι μόνο στην ιατρική και νοσηλευτική κοινότητα αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Η Αρχιτεκτονική και η Ελληνική Πόλη στον 21ο αιώνα

"Σύνθεση Τυπολογίας Αρχιτεκτονικής του Τοπίου και του Πολεοτοπίου" του Σ. Σεκλιζιωτη.

Απο τα πρακτικά του 10ου Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Συνεδρίου.

Oμαδική Eκθεση Φωτογραφίας με Θέμα : ΠΕΡΙ ΑΕΡΟΣ, ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ

                                               Δελτίο Τύπου

Η χρονική περίοδος που βιώνουμε ως κοινωνία γεννά την αδήριτη ανάγκη για επαναπροσδιορισμό της σχέσης μας με τη ζωογόνο ελληνική ύπαιθρο και τους ανοικτούς χώρους μέσα και γύρω από τις πόλεις. Με αυτό το πρίσμα χρειάζεται να προσεγγίσουμε ακόμα περισσότερο αυτή τη σχέση και να επαναδιαπραγματευτούμε την προοπτική και τον ρόλο των γεωπονικών και των συγγενών  επιστημών και τεχνών.

Οι ανάγκες αυτές αφορούν στην αειφορία και αυτοτέλεια της ελληνικής οικονομίας μέσα από σύγχρονες & εναλλακτικές προσεγγίσεις στην παραγωγική διαδικασία, στην αποκατάσταση της αυτάρκειας των αγαθών, στη διασφάλιση της διατροφικής υγείας και της ποιότητας ζωής των πολιτών, στην προστασία της αυθεντικότητας του ελληνικού τοπίου - του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, στην τραγική ανεπάρκεια του αστικού πρασίνου, στη διατήρηση της λαϊκής παράδοσης και καλλιέργειας του σύγχρονου πολιτισμού. Όλα αυτά είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν με την ουσιαστική στήριξη και επιστημονική συμμετοχή όσων γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται την τέχνη ως ενεργό στοιχείο της καθημερινότητας, όλων όσων είναι σε θέση να εντοπίζουν δυνατές λύσεις και προτεραιότητες, να συμμετέχουν, να αναδεικνύουν και να αναβαθμίζουν  τις ζωές μας με κάθε τρόπο και κόστος, αντί να πνίγουν τον ενθουσιασμό και τη θέληση, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων.

Θέλοντας να συμβάλλουν, να ενημερώσουν και να αναδείξουν τα προαναφερόμενα

Η Επιστημονική Εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα  «ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»  σας προσκαλούν στην ομαδική έκθεση φωτογραφίας που οργανώνει η ομάδα πολιτιστικών υποθέσεων της εταιρίας, με θέμα:

                                 ΠΕΡΙ ΑΕΡΟΣ, ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το βράδυ της Κυριακής 8 Μαΐου,

ώρα 9.00 μ.μ. στο Σινέ Μικρόκοσμος (Συγγρού 106 – στάση μετρό Φιξ).

Ελάτε να ταξιδέψουμε σε υγρούς τόπους, με εικόνες, κουβέντες, μουσικές και καλή διάθεση.

Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά:

Βαλλή Μαρίνα, Βαρδακαστάνης Νίκος, Γερονίκος Δημήτρης, Ζινδριλής Γιάννης, Καπάνταης Μανώλης, Καρέτσος Γιώργος, Κατσογιάννη Σταυρούλα, Κατσουλάκος Λευτέρης, Παλατσίδης Γιάννης, Σεκλιζιώτης Λάμπρος, Χατζηαθανασιάδου Νανά.

Ανάσα από το τσιμέντο με πάρκα... τσέπης

Ανάσα από το τσιμέντο με πάρκα... τσέπης

Νησίδες ανάμεσα σε κτίρια, ακάλυπτοι χώροι πολυκατοικιών, πεζοδρόμια μπορούν να λειτουργήσουν ως «διάδρομοι πρασίνου»

Της Τανιας Γεωργιοπούλου (Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Πόσα είναι τελικά 2,5 ή 3,7; Ο λόγος για τα στρέμματα πρασίνου ανά κάτοικο στην Αθήνα που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο... θεωρητικά. Στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει την έκταση που καταλαμβάνουν οι ελεύθεροι χώροι και δη τα πάρκα, οι πλατείες και τα άλση στην πόλη. Οι περισσότεροι ελεύθεροι χώροι καλύπτονται από τσιμέντο ή στην καλύτερη περίπτωση πλακόστρωση και διαθέτουν ελάχιστο πράσινο συνήθως για διακοσμητικούς λόγους.

Την ίδια στιγμή που σχεδιάζονται τεράστια «μητροπολιτικά» πάρκα τα οποία μένουν για δεκαετίες στα χαρτιά, εν δυνάμει πράσινοι χώροι είναι όλοι οι αδόμητοι χώροι στην πόλη ακόμα και αν πρόκειται για εκτάσεις μικρότερες τους ενός στρέμματος. Οικόπεδα που μένουν εγκαταλελειμμένα και γεμίζουν σκουπίδια, μικρές νησίδες ανάμεσα στα κτίρια, οι ακάλυπτοι χώροι των πολυκατοικιών, τα πεζοδρόμια και οι νησίδες των δρόμων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «διάδρομοι πρασίνου» μέσα στην πόλη.

Σύγχρονη αντίληψη

Η σύγχρονη αντίληψη για το αστικό τοπίο αντιπροτείνει μικρά πάρκα στις γειτονιές, τα λεγόμενα pocket parks που δεν απαιτούν μεγάλα κονδύλια για να φτιαχτούν και βέβαια είναι πολύ ευκολότερο να συντηρηθούν στη συνέχεια ακόμα και από τους κατοίκους των περιοχών. Γιατί βέβαια ο μόνος τρόπος οι πολίτες να ενδιαφερθούν για τον δημόσιο χώρο είναι να τους είναι με έναν τρόπο χρήσιμος, να μπορούν να ζήσουν μέσα σε αυτόν.

«Θα έπρεπε να υπάρχει καταγραφή των ανοιχτών χώρων της πόλης έτσι ώστε να γνωρίζουμε αν και τι είδους βλάστηση έχουν και το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς για να μπορούμε να σχεδιάσουμε σωστά το αστικό τοπίο συνολικά» λέει στην «Κ» ο γεωπόνος, κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης. Γιατί βέβαια δεν έχει σημασία μόνο η έκταση των ελεύθερων χώρων αλλά και η ποιότητά τους. Εχει μεγάλη διαφορά μια έκταση με υψηλά δέντρα, από μια άλλη με γρασίδι ή ένα... πλακόστρωτο.

Τόπος συνάντησης

«Στην Ελλάδα με το που λες τη λέξη ”πλατεία” σκέφτεσαι αμέσως πλακόστρωση. Ομως μια πλατεία είναι πέρασμα, τόπος συνάντησης, ένα μέρος για να ξαποστάσει κάποιος. Πρέπει να είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να προσκαλεί και να καλοδέχεται τον κάτοικο της πόλης. Εχει μεγάλη σημασία λοιπόν πώς θα σχεδιαστεί. Δεν έχει νόημα να τοποθετείς απλώς οποιαδήποτε φυτά μέσα σε κουτιά, μερικά παγκάκια και μπόλικο τσιμέντο».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πλατεία Δικαιοσύνης που αν και βρίσκεται στο κέντρο την πόλης δεν χρησιμοποιείται από τους κατοίκους εφόσον δεν διαθέτει τις αναγκαίες «ευκολίες».

Ο αρχιτέκτονας κ. Λάμπρος Σεκλιζιώτης εξηγεί πως οι πλατείες είναι λογικό να έχουν πλακόστρωση υπό προϋποθέσεις. «Αν υπάρχει ένας πλακοστρωμένος χώρος και βάλεις και δέκα μεγάλα δέντρα που θα κάνουν σκιά για να μπορείς να κάτσεις από κάτω φτιάχνεις ένα φιλικό περιβάλλον για τους κατοίκους, σε μια πόλη που ειδικά το καλοκαίρι έχει πολύ υψηλές θερμοκρασίες» τονίζει. Δει δη χρημάτων. «Μια Αριά έξι μέτρων κοστίζει 600 ευρώ και μια μικρή 50 ευρώ. Γι’ αυτό όλοι οι εργολάβοι προτιμούν τα μικρά φυτά. Ομως θα χρειαστούν 20 χρόνια για να μεγαλώσει το μικρό φυτό και να μπορέσουμε να απολαύσουμε το αστικό τοπίο» τονίζει ο κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης.

Το πρότυπο της Ν. Υόρκης

Ενα από τα πιο διάσημα πάρκα της Νέας Υόρκης το Bryan Park οφείλει τη δημοφιλία του στον καλό σχεδιασμό του, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να προσφέρει απομόνωση από τη γύρω αστική περιοχή αλλά και θέα εντός σε όποιον περπατά δίπλα στο πάρκο, διαθέτει ανοιχτό χώρο για δραστηριότητες χωρίς αυτό να αποβαίνει εις βάρος του πρασίνου, επαρκή φωτισμό. Το 2010 αναδείχτηκε σε ένα από τα δέκα καλύτερα δημόσια μέρη στις ΗΠΑ.

Πρόταση για δημιουργία θεραπευτικών κήπων στα νοσηλευτικά ιδρύματα

«Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε το φυσικό περιβάλλον και να επωφεληθούμε από αυτό». Σε αυτό το ερώτημα φιλοδοξεί να απαντήσει η οργάνωση «Γεωπόνοι του Κόσμου» που συστήθηκε φέτος το καλοκαίρι με τη συμμετοχή 65 επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

«Δεν θέλουμε να είμαστε μια ακόμα ΜΚΟ, αλλά μια επιστημονική οργάνωση που θα κάνουμε παρεμβάσεις προκειμένου να λειτουργήσουμε ως ατμομηχανή για να κινηθούν κάποια πράγματα», τονίζει ο πρόεδρος του Δ.Σ. της οργάνωσης κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης.

Πρόσφατα οι «Γεωπόνοι του Κόσμου» κατέθεσαν υπόμνημα-πρόταση προς όλους τους αρμόδιους φορείς προκειμένου να αξιοποιηθεί το πράσινο των νοσηλευτικών ιδρυμάτων για τη δημιουργία θεραπευτικών κήπων.

Το Σισμανόγλειο νοσοκομείο διαθέτει έκταση 75 στρεμμάτων, το 30% της οποίας καλύπτεται από τα κτίρια, το 40% σκληρό δάπεδο (κυρίως πάρκινγκ) και το υπόλοιπο από πράσινο που ωστόσο βρίσκεται διάσπαρτο σε διάφορα σημεία. Το νοσοκομείο Σωτηρία διαθέτει περίπου 400 στρέμματα πρασίνου.

«Τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας διαθέτουν σε ποσοστό 30%-40% της συνολικής έκτασης που καταλαμβάνουν φυτεμένες επιφάνειες στις οποίες όμως κυριαρχεί το γκαζόν στις νέες μονάδες και τεχνητά πευκόφυτα δασύλλια στις παλαιές», τονίζει ο κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης. «Η δημιουργία θεραπευτικών κήπων θα μπορούσε να αποφέρει πολλαπλά οφέλη».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_4_23/12/2010_426621